Jezioro Drzeczkowskie

            Jest najwyżej położonym akwenem z trójki jezior wchodzących w skład górnego zbiornika "Wonieść". Ma powierzchnię 38,3 ha, maksymalna głębokość wynosi 4,3 m, średnia - 2,1 m. Długość - 1080 m, szerokość - 490 m. Dno jeziora jest twarde, gliniasto-żwirowate, jedynie w pobliżu starego i nowego dopxywu do jeziora jest muliste. Ta partia jeziora jest też porośnięta dość licznie występującym grzybieniem białym i grążelem żółtym. Powierzchnia dna jest wyrównana, bardzo kagodnie opadająca w kierunku głęboczka. Jedynie w części przylegającej do lasu, stoki brzegowe są strome i opadają aż do gkębokości 2,5 m. Akwen należy do typu jezior sandaczowych. Ichtiofaunę tworzą w grupie ryb niedrapieżnych: leszcz, lin, pkoć, krąp, wzdręga, ukleja. W związku z przerzutami wód z Konaku Obrzańskiego, do grupy tej dołączyx jaĽ. Jest on rybą reofilną (prądolubną), jednak znalazł tu dobre warunki bytowania. Sporadycznie może,trafić się karp o wadze pięciu i więcej kilogramów. W partiach jeziora przylegających przed budową zbiornika "Wonieść" do Jeziora Witosławskiego, dość licznie występował żółw błotny -- gatunek ściśle chroniony. Tutaj też utworzono jego rezerwat. Roślinność wynurzona jest uboga. Wąskim pasem porasta brzegi jeziora, a jej rozwój utrudniają wahania poziomu lustra wody, związane z piętrzeniem zbiornika.

Komunikat o częstszych kontrolach okolic jeziora Drzeczkowskiego.