Jezioro Wojnowickie

            Jest trzecim, najniżej położonym z trójki jezior wchodzących w skład górnego zbiornika "Wonieść". Należy do typu jezior sandaczowych. Powierzchnia jego wynosi 57,1 ha, maksymalna głębokość - 6,5 m, średnia - 3,2 m, długość - 1850 m, szerokość - 720 m. Jest ono odbiornikiem wód przerzucanych w okresie piętrzenia zbiornika, poprzez Kanał Kątowski z Kanału Obrzańskiego.
Na wysokości ujścia Kanału Kątowskiego leży głęboczek. Dno, na całej powierzchni, opada łagodnie w jego kierunku. Jest twarde, gliniasto-piaszczyste, z niewielką ilością osadów dennych. Jedynie w części przylegającej do wsi jest miękkie, muliste.
Wśród gatunków niedrapieżnych dominuje tu leszcz, krąp, płoć, ukleja i podobnie, jak w jeziorze Drzeczkowskiem - jaź. Ten ostatni wsiedlił się tu sam, w wyniku przerzutów wody z Kanału Obrzańskiego. Wśród gatunków drapieżnych zdecydowanym dominantem jest licznie występujący sandacz. Jego przedstawiciele nierzadko osiągają wagę 5-6 kg. Licznie występuje też węgorz. Jesienią, w okolićach głęboczka, można złowić ładne okazy szczupaka, latem zaś może trafić się także sum.
Jezioro, poprzez Kanał Zgliniecki, łączy się z dolnym zbiornikiem "Wonieść". Roślinność wynurzona porasta pasem o szerokości około 5 m. Na jej ilość mają wpływ wahania lustra wody, będące efektem piętrzeń zbiornika. Stanowią ją: trzcina pospolita, pałka wodna, sit i oczeret jeziorny.